Chronische prostatitis is een ontstekingsziekte die wordt gekenmerkt door laesies van de prostaat en ernstige urodynamische aandoeningen. Een van de oorzaken van chronische ontsteking van de prostaat is een onjuiste of vroegtijdige behandeling in de acute fase, wanneer de afschilfering en proliferatie van het glandulaire epitheel omkeerbaar is en binnen 2-3 weken met succes wordt gecorrigeerd door medicatie.
Behandeling van chronische prostatitis omvat massale antibiotische therapie gericht op de uitroeiing van de infectieuze ziekteverwekker, een reeks maatregelen om de immunoresistentie van het lichaam te vergroten, fysiotherapeutische methoden, thermotherapie. Psychocorrectie kan ook worden opgenomen in het therapieregime, aangezien neurasthenische en neurose-achtige aandoeningen vaak worden waargenomen bij mannen met langdurige en terugkerende prostatitis.
Waarom wordt een ontsteking chronisch?
Het kennen van de oorzaken van chronische ontsteking van de prostaat is noodzakelijk om exacerbaties te voorkomen en de kwaliteit van leven van patiënten te verbeteren. Er is een groot aantal factoren die de functionele toestand van het klierweefsel (glandulair) van de prostaatklier kunnen beïnvloeden en de ontsteking ervan kunnen veroorzaken, die is gebaseerd op afschilfering en proliferatie van epitheelcellen.
De belangrijkste oorzaak van chronische prostatitis bij mannen is de uitgebreide besmetting van de slijmvliezen van het urogenitale systeem met pathogene micro-organismen. In de overgrote meerderheid van de gevallen (meer dan 80%) van infectieuze prostatitis worden gramnegatieve en grampositieve bacteriën de veroorzaker van infectie: enterobacteriën (in het bijzonder Escherichia coli), gonokokken, stafylokokken. Minder vaak verloopt het infectieuze en ontstekingsproces tegen de achtergrond van infectie met virussen, schimmels en protozoa, maar dergelijke vormen van prostatitis worden redelijk succesvol behandeld tijdens de acute periode en geven zelden terugval, onder voorbehoud van correcte en tijdige therapie.
Er moet ook rekening mee worden gehouden dat voor de ontwikkeling van chronische aseptische prostatitis een enkele acute infectie van de urinewegen voldoende is, daarom zijn persoonlijke hygiëne, het gebruik van condooms tijdens geslachtsgemeenschap en tijdige behandeling van ziekten van de urinewegen van groot belang bij de preventie van deze ziekte bij mannen. De geneeskunde kent gevallen van hematogene (via de systemische circulatie) infectie van de prostaat bij chronische sinusitis, tonsillitis en andere ziekten die bijdragen aan de actieve groei van pathogene flora, daarom is het herstel van de foci van chronische infectie een belangrijke fase in een complexe behandeling van langdurige of langdurige ontsteking van de prostaat.
Negatieve factoren die verergering van prostatitis kunnen veroorzaken (inclusief niet-infectieuze beloop) zijn:
- urinewegletsel en operaties aan de organen van het urogenitale systeem;
- regelmatige of ernstige onderkoeling van de bekkenorganen (zwemmen in open water tijdens perioden dat het water niet voldoende is opgewarmd of het weer buiten koel is, werken in koelkasten en diepvriezers, enz. );
- hypodynamie veroorzaakt door zittend werk en onvoldoende fysieke activiteit van een man (een zittende levensstijl is een van de belangrijkste factoren bij de ontwikkeling van chronische cognitieve prostatitis);
- slechte gewoonten, waarbij de opname van de belangrijkste macro- en micro-elementen die de chemische samenstelling en reologische eigenschappen van prostaatsecreties bepalen (zink, chroom, selenium, mangaan) wordt vertraagd of verzwakt;
- stoornissen in de intieme sfeer (frequente masturbatie, onregelmatige seksuele relaties, lange periodes van onthouding, frequente opwinding die niet eindigt met geslachtsgemeenschap);
- overgewicht;
- eetstoornis (verhoogde consumptie van pittig, te zout, gerookt en vet voedsel).
Let op! Urologen merken op dat de belangrijkste pathogenetische factor bij de ontwikkeling van chronische ontsteking van de prostaatklier posterieure urethritis is. Er werd ook opgemerkt dat ontstekingsveranderingen in de prostaat bij mannen optreden tijdens de eerste maanden na het lijden van een gonorrheale infectie.
Behandeling van chronische prostatitis met medicijnen
Behandeling van chronische prostatitis met medicatie is alleen gericht op het onderdrukken van acute symptomen tijdens een verergering en vernietiging van de infectie, maar medicatie kan niet als het enige middel worden gebruikt (de effectiviteit van een dergelijke behandeling zal volgens Dr. Pechersky niet meer dan 36% bedragen).
Een compleet medicamenteuze behandelingsregime voor langdurige of terugkerende prostaatontsteking dat tegenwoordig als standaard wordt gebruikt bij ongecompliceerde ziekten, wordt in de onderstaande tabel weergegeven.
Tabel. Preparaten voor de complexe behandeling van chronische prostatitis.
| Farmacologische groep | Doel van de applicatie |
|---|---|
| Antibiotica uit de groep van macroliden, semi-synthetische penicillines en cefalosporines van de derde generatie met een breed spectrum aan antibacteriële werking. | Uitroeiing (vernietiging) van pathogene bacteriën - veroorzakers van infectieuze prostatitis, urethritis, cystitis en andere urineweginfecties. |
| Antimicrobiële en antiprotozoale middelen. | Behandeling van infecties veroorzaakt door pathogene microben en protozoa. |
| Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (bij voorkeur in de vorm van rectale zetpillen). | Vermindering van ontsteking in de weefsels van de prostaat, verlichting van pijn in het perineum, intergluteale ruimte, heiligbeen en lies. |
| Antiseptica in de vorm van rectale zetpillen. | Herstel van rectale slijmvliezen en preventie van infectie met langdurige prostatitis. |
| Alfablokkers. | Normalisatie van urineren, herstel van dagelijkse urineproductie. |
| Microcirculatiecorrectoren. | Eliminatie van congestie in de vaten van het bekken, herstel van normale bloed- en lymfestroom. |
| Correctoren van urodynamica (middelen die het metabolisme in de weefsels van de prostaat beïnvloeden). | Verbetering van metabolische en metabolische processen in de weefsels van de prostaatklier en de voeding ervan. |
| Potentie-regulatoren. | Complexe behandeling van erectiestoornissen, verbetering van de chemische samenstelling, viscositeit en vloeibaarheid van zaadvloeistof, verhoging van de activiteit van het sperma (het gebruik van geneesmiddelen van deze groep is geïndiceerd voor patiënten bij wie prostatitis gecompliceerd wordt door auto-immuun onvruchtbaarheid). |
De duur van de antibioticabehandeling is minimaal 4-6 weken. In geen geval mag u geneesmiddelen met een antibacteriële werking gebruiken zonder recept van een arts, aangezien de leidende factor bij de keuze van de therapie de resultaten zijn van microscopisch onderzoek van prostaatafscheidingen en vloeistoffen die spontaan vrijkomen als gevolg van prostaatmassage. Sommige antibiotica, bijvoorbeeld penicillines (een combinatie van amoxicilline met clavulaanzuur), zijn reservegeneesmiddelen en hun onjuist gebruik kan niet alleen leiden tot het ontbreken van een klinisch significant effect en de progressie van de pathologie, maar ook tot de ontwikkeling van superinfectie.
Belangrijk! In sommige gevallen hebben mannen met chronische prostatitis psychocorrectie nodig, vooral als het pijnsyndroom wordt gecombineerd met gedragsveranderingen, verhoogde angst, prikkelbaarheid en neurasthenie. Om deze symptomen te onderdrukken, worden antidepressiva gebruikt met selectieve remming van de heropname van serotonine.
Fysiotherapie
Warmtetherapie is de belangrijkste methode voor de behandeling van chronische prostatitis buiten perioden van exacerbatie (na regressie van acute symptomen). Warmtetherapie verwijst naar de methoden van fysiotherapie en is een gedoseerd effect van warmte op het getroffen gebied. De voordelen van thermische procedures zijn de normalisatie van de bloedcirculatie, verlichting van ontstekingsprocessen, vermindering van chronische bekkenpijn, een van de belangrijkste klinische manifestaties van chronische prostatitis, die de kwaliteit van leven voor mannen vermindert. Warmte verbetert ook de penetratie van medicinale stoffen in de weefsels van de prostaat, daarom wordt in sommige gevallen fysiotherapie gebruikt om de effectiviteit van medicamenteuze therapie te vergroten (bijvoorbeeld elektroforese met antibiotica). Voor mannen met een hoog risico op trombusvorming wordt ter profylaxe opwarming voorgeschreven, aangezien warmte een matig resorberende werking heeft.
Er zijn een groot aantal methoden voor thermische effecten op het lichaam, en de keuze voor een specifieke behandelmethode moet worden uitgevoerd door een arts, rekening houdend met het klinische beeld, de vorm en het stadium van de ziekte, de leeftijd van de man en zijn individuele tolerantie. De volgende thermotherapie-methoden zijn het meest effectief voor prostatitis:
- thermische toepassingen met mineralen (ozokeriet, paraffine, bischofiet), zout of zand;
- elektrische verwarmingskussens;
- diepe verwarming van zeer sterke weefsels voor directe werking op bloedvaten en zenuwuiteinden (diathermie);
- blootstelling aan hoogfrequente magnetische wisselvelden om pijn te elimineren, ontstekingen te verlichten en neurose-achtige manifestaties te elimineren (inductothermie);
- ultrageluidtherapie (bevordert de resorptie van abcessen en genezing van gevormde littekens);
- elektroforese met de introductie van elektroden in het rectum;
- blootstelling aan het prostaatweefsel door hoogfrequente impulsstromen (darsonvalization).
In sommige ruimtes voor fysiotherapie wordt chronische ontsteking van de prostaat behandeld met toepassingen van hete modder ("modderbroek"). Dergelijke procedures hebben niet alleen een positief effect op de circulatie van bloed en lymfe, maar ook op de productie van prostaatsecretie, evenals op weefselvoeding van het ontstoken orgaan. In sommige gevallen wordt modder rechtstreeks in het rectum geïnjecteerd in de vorm van tampons, omdat het met deze toedieningsmethode mogelijk is om snel een therapeutisch effect en een positieve reactie op de therapie te bereiken.
Andere behandelingen
Het schema van complexe behandeling, naast medicamenteuze en warmtetherapie, wordt aangevuld met verschillende procedures die de arts voorschrijft, rekening houdend met de eigenaardigheden van de pathologie in elk geval.
Prostaatmassage
Dit is een van de belangrijkste methoden voor de behandeling van chronische ontsteking van de prostaatklier, die in bijna 90% van de gevallen (bij afwezigheid van contra-indicaties) wordt aanbevolen. Massage is een vingereffect op de prostaat om de uitstroom van secretievloeistof te stimuleren. De duur van de procedure is meestal ongeveer 1-2 minuten. Het criterium voor een voldoende effect is het volledig ledigen van de prostaatklieren, hetgeen de patiënt als opluchting ervaart (waarover hij de arts dient te informeren).
De voordelen van massage worden bepaald door het therapeutische effect dat kan worden bereikt na het ondergaan van een kuur (8-12 behandelingen). Met een ongecompliceerde cursus zijn dit:
- normalisatie van spierspanning;
- verbetering van de bloedcirculatie in de bloedvaten van de prostaat (hierdoor wordt het transport van medicinale stoffen naar de weefsels van het aangetaste orgaan versneld en wordt de effectiviteit van de therapie verhoogd);
- herstel van secretoire doorgankelijkheid;
- normalisatie van de uitstroom van bloed en lymfe uit de prostaatklier (vooral significant bij cognitieve prostatitis).
De procedure is gecontra-indiceerd tijdens de acute periode vanwege het hoge risico op verspreiding van de infectie naar de omliggende weefsels en organen (hematogene infectie), andere infectieziekten van het urogenitale systeem, de aanwezigheid van cysten of stenen in de prostaat. Massage van de prostaat wordt niet voorgeschreven aan patiënten bij wie tuberculeuze orgaanschade, adenoom of andere neoplastische aandoeningen (inclusief kankerachtige laesies van de prostaat) zijn vastgesteld. In aanwezigheid van ziekten van het rectum (aambeien, anale fissuren, proctitis, paraproctitis) kan de massage complicaties veroorzaken en een terugval van de onderliggende ziekte veroorzaken.
Belangrijk! Studies tonen aan dat bijna 42% van de mannen prostaatmassage weigert vanwege het toegenomen psychologische ongemak dat gepaard gaat met de eigenaardigheden van deze procedure. Het werk van de arts met dergelijke patiënten moet gedetailleerde informatie bevatten over de gevolgen van het weigeren van behandeling en mogelijke complicaties, in het bijzonder onvruchtbaarheid en aanhoudende seksuele disfunctie. In sommige gevallen kan het raadzaam zijn om enkele dagen voor aanvang van de behandeling lichte kalmerende middelen voor te schrijven.
Hete klysma's
Hete klysma's zijn thuisbehandelingen voor chronische prostatitis, maar urologen erkennen de effectiviteit ervan en bevelen ze aan voor een snellere en effectievere behandeling van prostatitis. De watertemperatuur voor deze klysma's moet rond de 42 ° C zijn. Vóór de procedure is het noodzakelijk om de darmen te reinigen met een gewone klysma of laxeermiddelen. Het volume van één klysma is van 150 tot 300 ml. Het wordt aanbevolen om de darm binnen een uur 30-50 minuten na toediening van de oplossing te ledigen.
Recepten voor chronische prostaatontsteking staan hieronder vermeld.
- Los 10 druppels jodium en ongeveer 20 ml chloorhexidine op in 200 ml water. Breng 15 dagen voor het slapengaan aan.
- Een afkooksel van kamille, sint-janskruid of calendula moet in het rectum worden ingebracht (ongeveer 250 ml) en dit dan 1 uur bewaren. De procedure wordt één keer per dag gedurende 2 weken herhaald.
- Duindoornolie (40-50 ml) wordt verwarmd tot 40 ° C en gedurende 20-30 minuten in het rectum geïnjecteerd. Het verloop van de behandeling is 10-15 dagen. De procedure kan het beste voor het slapengaan worden uitgevoerd.
- In het geval van een ernstig pijnsyndroom, dat de mobiliteit van de patiënt aanzienlijk beperkt en zijn kwaliteit van leven aantast, kunnen microclysters met novocaïne worden gebruikt. Los 2 ampullen van een 2% -oplossing van novocaïne op in 180 ml van een steile afkooksel van kamille. Houd minstens 50 minuten vast. Herhaal dagelijks gedurende 1 week.
Ontstekingsremmende geneesmiddelen, antiseptica, antibiotica kunnen ook worden gebruikt uit medicijnen voor microclysters. Het gebruik van deze medicijnen is toegestaan met toestemming van een arts, strikt in de aangegeven dosering.
Behandeling van chronische prostatitis: stapsgewijze instructies
Het gebruik van verschillende behandelingsmethoden is niet voldoende om chronische prostatitis volledig kwijt te raken. Als een man zijn dieet niet volgt en zijn levensstijl niet verandert, zullen er regelmatig exacerbaties optreden, die leiden tot onomkeerbare veranderingen in de structuur en functionele activiteit van de prostaatklieren en aanhoudende dysurische en seksuele stoornissen. Om de effectiviteit van de behandeling en de duur van de remissie te verhogen, dient u zich te houden aan de aanbevelingen in de onderstaande instructies voor patiënten met chronische prostatitis.
- Stap 1. Als bij een man chronische prostatitis wordt vastgesteld, moet hij beginnen met het aanpassen van zijn dieet. Het is noodzakelijk om voedingsmiddelen met een grote hoeveelheid vet, zout en kruiden van het menu uit te sluiten. Vetten verhogen het cholesterolgehalte in het bloed en zout bevordert het vasthouden van vocht en oedeem in het prostaatweefsel. Specerijen (zoals verschillende chemische toevoegingen) irriteren de slijmvliezen van de urinewegen en veroorzaken een verergering van bestaande symptomen.
- Stap 2. Het is ook noodzakelijk om alcoholische dranken volledig te elimineren, omdat ze de opname van voedingsstoffen vertragen, de bloed- en lymfestroom verstoren en het metabolisme in de prostaat negatief beïnvloeden. Als een man aan tabaksverslaving lijdt, moeten maatregelen worden genomen om van deze gewoonte af te komen (giftige stoffen in tabaksrook verstoren de viscositeit en vloeibaarheid van prostaatafscheidingen en veranderen de chemische samenstelling ervan).
- Stap 3. Mannen met overgewicht dienen een endocrinoloog en voedingsdeskundige te raadplegen voor een uitgebreide diagnose en correctie van het lichaamsgewicht, rekening houdend met de vastgestelde afwijkingen. Obesitas is de belangrijkste factor bij het ontstaan van chronische prostatitis, en een belangrijk stadium in complexe therapie is gewichtsverlies bij patiënten met een hoge BMI.
- Stap 4. Om congestie als gevolg van een hypodynamische stoornis te elimineren, is het noodzakelijk om te zorgen voor voldoende fysieke activiteit die overeenkomt met de leeftijd en fysieke fitheid. Zwemmen, fysiotherapie-oefeningen, rekoefeningen, wandelen zijn nuttig voor prostatitis.
- Stap 5. Voor het normaal functioneren van de prostaat is het nodig om de kwaliteit van het seksleven te bewaken. Het is raadzaam om een vaste seksuele partner te hebben, om episodes van seksuele opwinding te vermijden als er geen mogelijkheid tot verdere geslachtsgemeenschap is, en om regelmatig gecontroleerd te worden op genitale infecties, die ook een verergering van chronische prostatitis kunnen veroorzaken.
Mannen met terugkerende prostatitis moeten emotionele stress in de gaten houden, stressvolle situaties vermijden en langdurige blootstelling aan kou of tocht.
Chronische prostatitis is een ziekte die moeilijk te behandelen is, vooral als de patiënt het voorschrift van de behandelende arts niet opvolgt en geen verantwoorde benadering kiest met betrekking tot voeding en regime. Ontsteking van de prostaat is gevaarlijk met ernstige complicaties, dus u moet het probleem uitgebreid benaderen. Mannen met deze diagnose moeten begrijpen dat pillen alleen niet voldoende zijn om alle functies van de prostaatklier volledig te herstellen, dus u moet de door uw arts voorgestelde basistherapie voor chronische prostatitis niet verlaten, zelfs als ze primair psychisch of lichamelijk ongemak veroorzaken.