De prostaat, of het prostaatijzer bevindt zich aan de basis van de blaas. Het orgel produceert zaadvloeistof, die tijdens ejaculatie in de urethra wordt gegooid. Het geheim van de prostaatklier creëert optimale voorwaarden voor de levensduur van spermatozoa buiten het lichaam van een man.
Feiten over de prostaat
De activiteit van de prostaat wordt gecontroleerd door sekshormonen van mannen. Tijdens de puberteit neemt het niveau van testosteron toe, wat een actieve groei van de prostaatklier veroorzaakt. De prostaat heeft het maximale volume in 20-40 jaar.
Prostatitis
De oorzaak van infectieuze prostatitis in de meeste gevallen is bacteriën of virussen. Minder vaak kan de ziekte een complicatie zijn van inflammatoire urologische ziekten - epididymitis, urethritis, cystitis.
Niet -infectieuze prostatitis in zijn manifestaties verschilt praktisch niet van de besmettelijke. De verschillen hebben betrekking op de resultaten van het onderzoek: bij dit type ziekte wordt de ziekteverwekker niet gedetecteerd.
Symptomen
In de meeste gevallen begint prostatitis acuut. Er zijn drie vormen van acute prostaatschade:
- Catarrhal, vergezeld van een lichte aandoening van urineren en milde pijn achter de pubis en op het gebied van de anus.
- Foliculaire, waarin urineren en pijn sterker worden uitgedrukt.
- Pulent, vergezeld van ernstige pijn, koorts, verslechtering van de algemene toestand en problemen met urineverozing. De verspreiding van infectie naar het scrotum leidt tot ontsteking van de testikels (orchitis). Soms treden etterende abcessen in het bekken op.
Zonder behandeling gaat de ziekte in een chronische vorm. Acute symptomen verdwijnen en manifesteren zich periodiek tijdens hypothermie, in het laagseizoen (lente-snel).
Soms verwerft de ziekte onmiddellijk een chronisch verloop. In dit geval nemen de symptomen van de ziekte geleidelijk toe, wat veel mannen dwingt om ze niet te associëren met prostatitis, maar met leeftijdgerelateerde veranderingen.
Bij chronische prostatitis zijn er:
- frequent urineren, het uiterlijk van plotselinge drang, vooral 's nachts;
- langzame, intermitterende, zwakke urinedruk;
- pijn tijdens ejaculatie;
- Problemen met potentie.
Pathologische veranderingen beïnvloeden de wanden van de blaas, nieren en zenuwplexussen die naar de prostaat gaan. Dit leidt tot het uiterlijk van lage rugpijn en moeilijkheden met de lozing van urine. Er is pijn tijdens erectie en ejaculatie.
Onaangename fenomenen verdwijnen bij het voorschrijven van een adequate behandeling. Hoe eerder de patiënt begint te worden behandeld, hoe hoger de kans om de gezondheid volledig te herstellen.
Om een diagnose van prostatitis te stellen:
- Algemeen onderzoek, geschiedenis van de anamnesis, beoordeling van klachten en de ernst van de symptomen;
- een rectaal onderzoek van de vinger, waarbij de grootte van de prostaat, de dichtheid en andere parameters zijn bepaald;
- De studie van het uitstrijkje, urine en zaadvloeistof op de SPPP.
Behandeling van prostatitis
De behandeling wordt geselecteerd, afhankelijk van de oorzaken van chronische ontsteking in de prostaatklier. In het geval van infectie kan een goed geselecteerd verloop van medicijnen de oorzaak van het ontstekingsproces volledig elimineren.
In het geval van complicaties is de behandeling gericht op het elimineren ervan. De patiënt krijgt medicijnen en procedures voorgeschreven die de microcirculatie verbeteren die oedeem verlichten die pijn elimineren en de functie van de klier normaliseren.
Het is gemakkelijker om de ontsteking van de prostaatklier te behandelen wanneer het aan het begin van de ontwikkeling van de ziekte wordt gediagnosticeerd. Moderne geneeskunde maakt het echter mogelijk patiënten te helpen bij wie de ziekte chronisch is geworden.
Om exacerbaties van de chronische vorm van de ziekte te voorkomen, wordt een anti -vliegtuigbehandeling uitgevoerd om het verloop van prostatitis te beheersen, waardoor complicaties worden vermeden.
Hiervoor worden prostaatmassage, intake en ontstekingsremmende geneesmiddelen voorgeschreven. In geavanceerde chronische gevallen wordt wanneer de behandeling niet het gewenste effect geeft, de chirurgische verwijdering van de prostaatklier uitgevoerd.
Belangrijke factoren over prostatitis
- De benoeming van de behandeling is alleen mogelijk na het stellen van een nauwkeurige diagnose.
- In gevorderde gevallen kunt u de toestand van de patiënt aanzienlijk verbeteren en de kwaliteit van zijn leven verbeteren.
- Het verdwijnen van symptomen van prostatitis is geen indicatie voor het einde van de behandeling.
- De ziekte gaat niet in kanker.
- Prostatitis is geen reden om seks te weigeren, behalve een acute periode, vergezeld van pijn tijdens erectie en ejaculatie.
Prostaat adenoma
Adenoom - Goedaardige hyperplasie (toename) van de prostaatklier. In de afgelopen jaren is de ziekte "jonger" geweest. Gevallen van een toename van de prostaat worden zelfs gevonden bij patiënten van 30 jaar oud. In deze groep is de kans op het detecteren van adenoom ongeveer 10%.
Op 65 -jarige leeftijd wordt een verhoogde prostaat gedetecteerd in elke tweede man. Bij patiënten ouder dan 70 jaar overschrijden de afmetingen van de prostaatklier de norm in bijna 90% van de gevallen.
Een gevaarlijke manifestatie van prostaatadenoom is de vorming van knooppunten die de urethra comprimeren. Knotformaties groeien langzaam, omdat de schending van urineren zich geleidelijk ontwikkelt.
Volgens de meest voorkomende theorie is de ontwikkeling van prostaatadenoom een gevolg van hormonale onbalans, die zich ontwikkelt met de leeftijd in het lichaam van een man.
Symptomen
Elke vierde patiënt merkt moeilijkheden op bij urineren. De sterke spieren van de blaas in eerste instantie kunnen de urine naar buiten knijpen. Naarmate het adenoom vordert, houden compenserende mechanismen echter op om het hoofd te bieden en heeft de patiënt problemen met urineren:
- intermitterende stroom;
- zwakke "druk" van urine;
- aanscherping van het urinatieproces;
- een gevoel van onvolledige legen van de blaas;
- Spasmende pijn.
Hoe meer het adenoom wordt, hoe meer uitgesproken de symptomen worden. De drang wordt vaker en begint zich 's nachts te drukken. In geavanceerde gevallen wordt een paradoxaal fenomeen gevormd: de constante irritatie van de muur van de blaas leidt tot zijn ongecontroleerde reductie en urine -incontinentie.
De stagnerende fenomenen van de blaas leiden tot zijn ontsteking (cysti) en veroorzaken de vorming van stenen. Geleidelijk stijgt de infectie naar de nieren en veroorzaakt hun etterende ontsteking - pyelonefritis. De uitbreiding van het komlichtapparaat van de nierhydronephrose kan zich ontwikkelen. Als gevolg hiervan heeft de patiënt nierfalen.
Constante inspanning tijdens urineren bij oudere patiënten veroorzaakt harten en bloedvaten. Zelfs gevallen van beroertes die ontstonden bij het proberen om urine te "persen" worden beschreven.
Diagnostiek
Bij onderzoek evalueert de uroloog de fysieke toestand van de patiënt en zijn prostaatklier. De prostaatbeoordeling omvat het bepalen van de omvang, consistentie en vorm.
De patiënt schrijft een algemene analyse van de urine voor, een echografie van de bekkenorganen, een echografie van de blaas om het niveau van resterende urine, echografie van de prostaatklier te bepalen met behulp van een rectale sensor, cystoscopie en urofluometrie. Het aantal noodzakelijke onderzoeken kan variëren, afhankelijk van de kenmerken van het verloop van de ziekte.
Behandeling
U kunt de ernst van de symptomen op verschillende manieren verminderen. De meest effectieve van hen zijn de aanpassing van het drinkregime, de afwijzing van koffie en alcohol. In dit geval zullen de oproepen 's nachts de patiënt veel minder storen.
Voor de behandeling van prostaatadenoom worden twee groepen medicijnen gebruikt:
- Alpha -blokkers die de uitstroom van urine langs de urinewegen verbeteren. Patiënten noteren een verbetering in de aandoening vrijwel onmiddellijk na het begin van de behandeling. Bijwerkingen zijn duizeligheid, verminderde bloeddruk, algemene zwakte.
- Voorbereidingen die testosteron blokkeren verminderen de klier. Het effect is na een paar maanden merkbaar.
Momenteel is het meest effectieve en veilige is het gecombineerde doel van alfablokkers en testosteronblokkers.
Transuretrale excisie van de prostaat is de meest effectieve manier om adenoom te verwijderen en normaal urineren te herstellen. Het uitvoeren van chirurgische interventie vereist niet de prestaties van huidsneden. Alle gereedschappen en camera worden geïntroduceerd via de urethra. Prostaatstoffen worden verwijderd door een manipulator uitgerust met een elektrische lus.